ΣΚΙΟΥΡΑΚΙΑ TRICOLOUR
| Χαρακτηριστικά | |||
| Βασίλειο | Ζώα (Animalia) | ||
| Συνομοταξία | Χορδωτά (Chordata) | ||
| Ομοταξία | Θηλαστικά (Mammalia) | ||
| Τάξη | Τρωκτικά (Rodentia) | ||
| Οικογένεια | Σκιουρίδες (Sciuri | ||
Οι σκίουροι είναι διασκεδαστικά & χαριτωμένα ζωάκια – Έχουν τεράστια μαλακή ουρά και εκπληκτική ικανότητα να ανεβαίνουν σε φράκτες και δέντρα. Οι σκίουροι ανήκουν στην οικογένεια των τρωκτικών (Rodentia) που υπάρχουν εδώ και 50 εκατομμύρια χρόνια και έχουν προσαρμοστεί για να συνυπάρχουν με τους ανθρώπους. Συνήθως τρέφονται με ξηρούς καρπούς, φρούτα, σπόρους, και φωλιάζουν ψηλά στα δέντρα. Αρχίζουν και γίνονται ενεργά το χειμώνα κατά την έναρξη της περιόδου ζευγαρώματος. Τα μωρά σκίουροι είναι απίστευτα αξιολάτρευτα και δύσκολα μπορείς να τους αντισταθείς..
Τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους, που οι σκίουροι έχουν εγκλιματιστεί με τους ανθρώπους, δείχνουν την αγάπη τους και εξαρτώνται από αυτούς για την διατροφή τους. Στους 6 μήνες και μετά, τα νύχια και τα δόντια τους μεγαλώνουν και μπορούν να προκαλέσουν βλάβη σε ανθρώπους, κατοικίδια ζώα και έπιπλα. Οι σκίουροι μπορούν επίσης να εμφανίζουν επιθετική και επιβλαβή συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος
Σκίουρος ή βερβερίτσα είναι το κοινό όνομα μικρού θηλαστικού της οικογένειας Σκιουρίδες. Το όνομα αυτό προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις σκιά και ουρά. Συνήθως η λέξη χρησιμοποιείται για να κατονομάσει ζώα του γένους Σκίουρος (Sciurus) και Ταμιασκίουρος (Tamiasciurus). Αυτά τα τυπικά μέλη της οικογένειας είναι τρεις σκίουροι με μεγάλες φουντωτές ουρές, που απαντώνται στην Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική.
Εμφάνιση: Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του σκίουρου είναι η μακριά φουντωτή ουρά, που σε μερικά είδη έχει μήκος περίπου ίδιο του κορμιού του. Τα πισινά του πόδια είναι σχετικά μεγάλα και το ζωάκι μπορεί άνετα να κάθεται πάνω τους με τα μικρά μπροστινά να κρατάνε καρπό ή άλλο αντικείμενο.
Το χρώμα του σκίουρου διαφέρει ανάλογα με το είδος, με τα πιο συνηθισμένα χρώματα το μαύρο, το κόκκινο, το γκρίζο και το καφέ στην πλάτη και το λευκό στην κοιλιά. Οι σκίουροι έχουν διπλό τρίχωμα, το εσωτερικό είναι πυκνό κι απαλό στην αφή, ενώ το εξωτερικό αποτελείται από μακριές σκληρές τρίχες.
Ο σκίουρος έχει αμυγδαλωτά σκούρα προεξέχοντα μάτια, σχετικά μεγάλα για το μέγεθος του κεφαλιού του, με αρκετή απόσταση μεταξύ τους. Τα τριγωνικά του αυτιά είναι στητά και σε μερικά είδη έχουν τούφες στην κορυφή τους. Το ρύγχος του είναι μικρό και λήγει σε στρογγυλή μύτη.Οι μεγαλύτεροι σκίουροι, οι μαρμότες, φτάνουν μέχρι 8 κιλά, ενώ οι μικρότεροι, που βρίσκονται στη δυτική Αφρική, έχουν βάρος μόλις 15 γραμμάρια.
Διατροφή: Αντίθετα με τα κουνέλια και τα ελάφια, οι σκίουροι μερικών ειδών δεν μπορούν να χωνέψουν την κυτταρίνη και πρέπει να βασιστούν σε τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λίπος. Οι σκίουροι γενικώς είναι παμφάγοι, τρώνε μια μεγάλη ποικιλία τροφών φυτικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων καρυδιών, καρπών, φρούτων, μυκήτων, καθώς και εντόμων όπως μυρμήγκια, πεταλούδες και σκαθάρια, αυγών ακόμη και μικρών θηλαστικών (κουνελιών!), πουλιών, βατράχων και ψοφιμιών.
Αναπαραγωγή: Οι σκίουροι είναι πολυγαμικοί. Ο θηλυκός σκίουρος των ειδών που πέφτουν σε χειμέρια νάρκη έχει οίστρο λίγες βδομάδες μετά τη λήξη της περιόδου αυτής, και ενδιαφέρεται για ζευγάρωμα για λίγες ώρες μέχρι μία μέρα.
Πολλοί σκίουροι του εδάφους γεννάνε από έξι έως εννέα μικρά, σε αντιδιαστολή με αυτούς με κατοικία τα δέντρα, οι οποίοι έχουν μια γέννα με δύο έως τέσσερα μικρά. Οι νεογέννητοι έχουν κλειστά τα μάτια και δεν έχουν καθόλου τρίχωμα. Μετά από ένα μήνα περίπου, τα μάτια τους ανοίγουν, και λίγες μέρες ή βδομάδες αργότερα, μπορούν να βγαίνουν μόνα τους από τη φωλιά.
