Οι σκίουροι είναι διασκεδαστικά & χαριτωμένα ζωάκια – Έχουν τεράστια μαλακή ουρά και εκπληκτική ικανότητα να ανεβαίνουν σε φράκτες και δέντρα. Οι σκίουροι ανήκουν στην οικογένεια των τρωκτικών (Rodentia) που υπάρχουν εδώ και 50 εκατομμύρια χρόνια και έχουν προσαρμοστεί για να συνυπάρχουν με τους ανθρώπους. Συνήθως τρέφονται με ξηρούς καρπούς, φρούτα, σπόρους, και φωλιάζουν ψηλά στα δέντρα. Αρχίζουν και γίνονται ενεργά το χειμώνα κατά την έναρξη της περιόδου ζευγαρώματος. Τα μωρά σκίουροι είναι απίστευτα αξιολάτρευτα και δύσκολα μπορείς να τους αντισταθείς.
Τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους, που οι σκίουροι έχουν εγκλιματιστεί με τους ανθρώπους, δείχνουν την αγάπη τους και εξαρτώνται από αυτούς για την διατροφή τους. Στους 6 μήνες και μετά, τα νύχια και τα δόντια τους μεγαλώνουν και μπορούν να προκαλέσουν βλάβη σε ανθρώπους, κατοικίδια ζώα και έπιπλα. Οι σκίουροι μπορούν επίσης να εμφανίζουν επιθετική και επιβλαβή συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος.
Τα sugar gliders είναι δενδρόβια μαρσιποφόρα θηλαστικά, τα οποία ανήκουν στο γένος “Petaurus”(εν ελληνιστί “Πέταυρος”) και κατοικοεδρεύουν στην αυστραλιανή ήπειρο. Το όνομα τους (glider= ανεμόπτερο) το οφείλουν στην ιδιότητα την οποία έχουν να “γλιστρούν” στα κύματα του αέρα χάριν μιας μεμβράνης την οποία διαθέτουν, κατά μήκος των μπροστινών και των πίσω ποδιών.
Έτσι μόλις το glider πηδήξει στο κενό και ανοίξει τα πόδια του, αυτή η μεμβράνη λειτουργεί ακριβώς όπως θα λειτουργούσε και ένα ανεμόπτερο, μεταφέροντας το glider για αποστάσεις που μπορούν να φτάσουν και τα πενήντα μέτρα ή και παραπάνω κάποιες φορές.
Αυτή η συμπεριφορά όπως και η γενική μορφολογία τους είναι αποτέλεσμα συγκλίνουσας εξέλιξης και έχει πολλά κοινά με τον ιπτάμενο σκίουρο(αν και τα sugar gliders και οι ιπτάμενοι σκίουροι ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες και δεν τους ενώνουν στενοί δεσμοί συγγένειας).
Η δε ουρά τους, λόγο του δενδρόβιου χαρακτήρα τους είναι ικανή να τυλίγεται γύρω από κλαδιά και παρεμφερείς επιφάνειες, ώστε να τα βοηθάει στο σκαρφάλωμα.
Παρατηρείται διμορφισμός μεταξύ των δύο φύλων, με το αρσενικό να είναι βαρύτερο και μακρύτερο και με τον σχηματισμό μια μικρής “φαλάκρας” στην κορυφή του κεφαλιού του όταν ενηλικιωθεί.
Διατροφή
Αντίθετα με τα κουνέλια και τα ελάφια, οι σκίουροι μερικών ειδών δεν μπορούν να χωνέψουν την κυτταρίνη και πρέπει να βασιστούν σε τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λίπος. Οι σκίουροι γενικώς είναι παμφάγοι, τρώνε μια μεγάλη ποικιλία τροφών φυτικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων καρυδιών, καρπών, φρούτων, μυκήτων, καθώς και εντόμων όπως μυρμήγκια, πεταλούδες και σκαθάρια, αυγών ακόμη και μικρών θηλαστικών (κουνελιών!), πουλιών, βατράχων και ψοφιμιών.
Αναπαραγωγή
Οι σκίουροι είναι πολυγαμικοί. Ο θηλυκός σκίουρος των ειδών που πέφτουν σε χειμέρια νάρκη έχει οίστρο λίγες βδομάδες μετά τη λήξη της περιόδου αυτής, και ενδιαφέρεται για ζευγάρωμα για λίγες ώρες μέχρι μία μέρα. Πολλοί σκίουροι του εδάφους γεννάνε από έξι έως εννέα μικρά, σε αντιδιαστολή με αυτούς με κατοικία τα δέντρα, οι οποίοι έχουν μια γέννα με δύο έως τέσσερα μικρά. Οι νεογέννητοι έχουν κλειστά τα μάτια και δεν έχουν καθόλου τρίχωμα. Μετά από ένα μήνα περίπου, τα μάτια τους ανοίγουν, και λίγες μέρες ή βδομάδες αργότερα, μπορούν να βγαίνουν μόνα τους από τη φωλιά.
