Παπαγάλος Monk κίτρινος
Οι παπαγάλοι Quaker ή Monk Parakeet θεωρούνται από τα πιο κοινωνικά πτηνά συντροφιάς. Μεσαίος σε μέγεθος παπαγάλος με χαρακτήρα όμως και προσωπικότητα που αρμόζει σε παπαγάλους μεγάλου μεγέθους !
Η προέλευση της ονομασίας Monk (μοναχός) πιστεύεται ότι προήλθε από το γκρι χρώμα των μικρών αυτών παπαγάλων που καλύπτει το πρόσωπο, το μέτωπο και το στήθος τους. Το όνομα quaker από την άλλη φημολογείται ότι προήλθε από τον ήχο (quak- quaking) που βγάζουν ειδικά τα μωρά όταν ζητούν φαγητό ή προσοχή. Προέρχεται από την Νότιο Αμερική και τις γειτονικές χώρες της. Τα τελευταία χρόνια οι Quaker παρατηρούνται και στις Ηνωμένες πολιτείες να πετούν ελεύθεροι σε σμήνη, ως αποτέλεσμα του ανθρωπίνου παράγοντα.Τις τελευταίες δύο περίπου δεκαετίες οι παπαγάλοι Μονκ βρίσκονται ελεύθεροι στις νότιες χώρες της Ευρώπης όπως στην Ισπανία, στις Κανάριες Νήσους, στην Ιταλία αλλά και στην Ελλάδα
Περιγραφή:
Μεσαίος σε μέγεθος παπαγάλος, του οποίου το μήκος φτάνει τα 28 εκατοστά και ζυγίζει μέχρι 113 γραμμάρια. Τα θηλυκά τείνουν να είναι 10% μικρότερα σε μέγεθος από τα αρσενικά, αλλά μόνο με το τεστ DNA μπορεί να πιστοποιηθεί με ακρίβεια το φύλο τους. Αυτό συμβαίνει γιατί τα αρσενικά και τα θηλυκά μοιάζουν μεταξύ τους. τα νεαρά πουλιά μοιάζουν και αυτά με τους ενήλικες με τη μόνη διαφορά ότι αντί να έχουν γκρίζο μέτωπο έχουν ακόμα πράσινο.
Το βασικό είδος έχει πράσινο χρώμα στην πλάτη και τα φτερά, γκρίζο μέτωπο πρόσωπο και στήθος και πορτοκαλί ράμφος. Στην ουρά και κάτω από τα φτερά παρουσιάζεται και λίγο μπλε. Το πιο κοινό είδος είναι το κυρίαρχο/βασικό είδος Monachus monahus.
Χαρακτήρας και Ομιλία:
Είναι πάρα πολύ κοινωνικά όντα και ιδιαίτερα έξυπνα. Είναι εξαιρετικά καλοί μαθητές στην ομιλία της ανθρώπινης γλώσσας. Γύρω στους 6 μήνες αρχίσουν να λένε λέξεις που ακούνε από το κοντινό τους περιβάλλον. Συχνά παρατηρείται να εξασκούνται μόνοι τους κάνοντας διάλογο με τον εαυτό τους.Το σφύριγμα και οι μιμήσεις μελωδιών αποτελεί αγαπημένη τους δραστηριότητα καθώς ακούνε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον μικρές μελωδίες και τραγούδια. Επίσης είναι φημισμένοι για το εξαιρετικό τους χιούμορ και την παιχνιδιάρικη διάθεση.
Στέγαση:
Οι ιδιοκτήτες πρέπει να είναι προσεκτικοί κατά την επιλογή ενός κλουβιού, καθώς αυτά τα πουλιά είναι έμπειρα στην εξεύρεση τρόπων για να ανοίξουν τις κλειδαριές κλουβιών τους. Το κλουβί τους πρέπει να είναι μεγάλο και ευρύχωρο, σε συνδυασμό με ξύλινες ή φυσικές πατήθρες , ώστε να μπορούν να πετάξουν από τον κλαδί σε κλαδί.
Οι πόρτες που ανοίγουν προς τα πλάγια είναι οι πλέον κατάλληλες για να μη τραυματίζονται.
Οι περισσότεροι Quakers θα σπαταλήσουν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σκαρφαλώνοντας σε διάφορα αντικείμενα, παίζοντας με παιχνίδια (πάρκο, καθρέπτη ) και κάνοντας κούνια. Σχοινιά, σκάλα και δερμάτινα παιχνίδια για μάσημα είναι από τα αγαπημένα τους.
Διατροφή:
Η διατροφή θα πρέπει να είναι πλούσια. Ένα μείγμα σπόρων από διάφορα είδη κεχριού, σπόρους κάνναβης, κάρδαμου, ηλιόσπορων και κομμάτια από φιστίκια είναι ιδανικό. Πολλοί ιδιοκτήτες προσφέρουν μείγμα σπόρων για cokcatiels αφού έχουν προσθέσει ηλιόσπορο (αν δεν έχει) και κομμάτια φιστικιών. Φρούτα, λαχανικά, διάφορα χόρτα, όσπρια, πολύ καλά πλυμένα πρέπει να προσφέρονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στην εβδομάδα, όπως επίσης και ζυμαρικά. Μήλα, αγγούρια, μούρα, μαρούλι, σπανάκι, καρότο, πορτοκάλι, είναι μερικά που θα τιμήσουν με μεγάλη ευχαρίστηση τα μονκ. Πάντα στο κλουβί πρέπει να υπάρχει σουπιοκόκκαλοκαι φρέσκο καθαρό νεράκι. Αν δεν προσέξει ο ιδιοκτήτης, τα αιχμάλωτα μονκ έχουν την τάση να γίνονται υπέρβαρα. Σε αυτό θα ευθύνονται η μεγάλη ποσότητα λιπαρών σπόρων, όπως είναι ο ηλιόσπορος.
Φροντίδα:
Σχετικά με την διαμονή και την φροντίδα τους ισχύει το ίδιο όπως σε όλα τα είδη παπαγάλων (ευρύχωρο κλουβί, καθημερινή καθαριότητα, παιχνίδια). Αξιοσημείωτο είναι ότι αντέχουν σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι και -27 βαθμούς Κελσίου.
Αναπαραγωγή:
Το συγκεκριμένο είδος είναι το μόνο από όλα τα είδη παπαγάλων που φτιάχνει μια τόσο εντυπωσιακή Στον φυσικό τους βιότοπο εξαιτίας της κοινωνικότητας τους, ζουν όλο τον χρόνο σε μεγάλα κοπάδια. Δεν αναζητούν κουφάλες ή τρύπες στα δέντρα, αλλά χτίζουν μια τεράστια κοινή φωλιά σε ψηλά δέντρα ή στύλους για όλα τα θηλυκά του κοπαδιού από κλαριά δέντρων που μπορεί να φτάσει τα 6 μέτρα. Αγκαθωτά κλαριά προτιμώνται για την κατασκευή, και έτσι κάθε ζευγάρι πιάνει δουλειά. Μάλιστα, η τεράστια αυτή φωλιά έχει μια είσοδο η οποία βρίσκεται από κάτω για να αποφεύγονται τα αρπακτικά.
Στο κλουβί θα πρέπει να τους παρέχετε κλαδάκια, μολύβια, οδοντογλυφίδες, τεμαχισμένο χαρτί και ούτω καθεξής. Ενώ επιλέγετε κουτιά φωλιά για αυτά τα πουλιά βεβαιωθείτε ότι έχετε κάποια από τα αγαπημένα τους υλικά φωλιάσματος που είναι ασφαλή.
Συμβίωση με άλλα είδη παπαγάλων:
Διάφορες έρευνες αναφέρουν ότι δεν είναι πολύ καλή ιδέα να συζεί ένας Κουάκερ με άλλα είδη παπαγάλων εξαιτίας της κτητικότητας που τους διακατέχει. Ωστόσο όταν μεγαλώνει από μωρό σε μια ήδη διαμορφωμένη οικογένεια, το πιθανότερο είναι να μην δημιουργούνται ιδιαίτερα προβλήματα.
Χρωματικές μεταλλάξεις:
Οι διαφορετικές μεταλλαγές χρώματος αυτού του είδους περιλαμβάνουν το μπλε, το λουτίνιο, το αγρανάπανο, το κοκκινωπό, το γκρίζο-πράσινο, το οπάλιο και το ιώδες.
