ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΕΠΙΣΗΜΟ ΟΝΟΜΑ: Dogue de bordeaux ή French Mastiff
ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: Γαλλία
Βάρος : 40-50Kg
Ύψος : 58-63cm
Χρώμα ράτσας: Κόκκινο
Διάρκεια ζωής: 12 χρόνια μέχρι 14 χρόνια
Τρίχωμα: Κοντός λείος μανδύας
Χρησιμότητα: φύλακας, συντροφιάς
Ιδιοσυγκρασία – Χαρακτήρας: Άγρυπνος, Αθλητικός, Αξιόπιστος, Ατρόμητος, Γενναίος, Έξυπνος, Επίμονος, Ευγενικός, Ήρεμος, Θαρραλέος, Κοινωνικός
Είναι ήσυχο και ισορροπημένο σκυλί, πολύ δεμένος με τον κύριό του και την οικογένειά του, είναι στοργικός, διατηρώντας με τους ξένους μια ουδέτερη στάση, όταν ο κύριός του είναι παρών, η οποία δείχνει την αγάπη και την πίστη του. Απαλός και υπομονετικός με τα παιδιά, που αγαπά και προστατεύει. Μισεί τη μοναξιά και την αδράνεια και ποτέ δεν εμφανίζεται αυθόρμητα επιθετικό. Η γενική εμφάνισή του δείχνει τη μεγάλη δύναμή του και την εξουσία του. Το κεφάλι είναι ογκώδες (βραχυκέφαλος), έχει μια σειρά από πτυχές, αρκετά έντονες, μικρές και μεγάλες, το ρύγχος είναι κοντό και ισχυρό, τα δόντια του είναι πολύ ισχυρά (ελαφρώς προγναθικός).Αρκετά σε απόσταση τα μάτια μεταξύ τους, σε χρώμα φουντουκί ή πιο σκούρο πράσινο. Κρεμαστά αυτιά μεσαίου μεγέθους. Σύντομος κυλινδρικός λαιμός που φτάνει μέχρι σε ένα μέρος της ωμοπλάτης. Έχει πολυ δυνατή πλάτη, στήθος και κοιλιά. Ο κορμός του έχει ένα στήθος ευρύ και καλά στρογγυλεμένο και πολύ μυώδη άκρα. Ουρά ισχυρή στη ρίζα και λεπταίνει. Παλτό κοντό, απαλό και λεπτό. Χρώμα, κανελί ή μαόνι. Στη βόλτα σας είναι πολύ ελαστικός και μεγαλοπρεπής και φαίνεται η μεγάλη του δύναμη.
Είναι μία από τις αρχαιότερες φυλές γαλλικών σκύλων, από τα mastiffs, που έφτασαν από την Ανατολική Ευρώπη με τις ορδές των βαρβάρων. Πιο πρόσφατα, άλλες φυλές έχουν συμβάλλει στον καθορισμό του, το μαντρόσκυλο, το αγγλικό μπουλντόγκ, και το γερμανικό μπουλντόγκ. Το αποτέλεσμα που έχει ληφθεί είναι ένας σκύλος με μεγάλη δύναμη και εξουσία αλλά δεν του λείπουν η ευελιξία και η ταχύτητα. Και κάτι ακόμα, αγαπάει τα παιδιά και τα μικρά ζώα.
Ιστορία: Χρονολογείται από την εποχή των Κελτών, που τότε χρησιμοποιείτο για την φύλαξη θησαυρών και για το κυνήγι. Στο Μεσαίωνα γνώριζαν αυτό το σκυλί και το εκπαίδευαν για να αγωνιστεί με αρκούδες, ταύρους και άλλα σκυλιά. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως φύλακας στα κάστρα. Στο Μπορντό, στα τέλη του 19ου αιώνα, πίστευαν ότι η φυλή είχε εξαφανιστεί, αλλά τώρα στρέφονται προς την ανάπτυξή της.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό σκυλί στο αγρόκτημα και για την οικογένεια.
